çocuk ve oyun

Allah biliyor ya küçük çocuklarla ilgilenmeyi seviyorum. Anladığım kadarıyla onlarda beni seviyor. bunun en yakın örneği de şuan 3,5 yaşında olan dünyalar tatlısı kuzenim. onun abisi şuan 10 yaşında. O 5-6, bende 9-10 yaşlarındayken benimle oyun oynamak isterdi. düşünüyorum da  genelde bebekçilik oynardık. o bebek olurdu. Bende pek tabi ki anne. klasik işte, ben ağlamışım, sen uyut şimdi beni gibi sıradan diyaloglarla oynardık.  O zamanlar da bayılmazdım pek ama yinede 10-15 dakika oynardım en azından.

 Şimdi büyüdüm. Artık oyun oynama talebinde bulunan yeni bir kuzenim var. ama şöyle bir sorun var ki henüz yaşı itibariyle belli bir olay çerçevesinde oyun oynayamıyoruz. Birde benim yaşım büyüdü, onunda etkisi vardır illa. Durun şimdi size dün akşam ki oyun macerasını  anlatayım.

Akşam üzeri okuldan geldim. Kuzenim ve annesi de bizdeymiş. Önce telefonumdan çizgi film istedi. Açtım. Bende dinlendim bu arada. Sonra biraz izledi, "Hadi oyun oynayalım." Dedi. El mecbur tamam dedim. Jenga bloklarını seçti oynamak için. İlk baş paylaştık, o bir şey yapacaktı, ben başka bir şey. Ama beyefendiye yapmak zor geldi her halde ki hepsini bana verdi. Bende onlardan kule yaptım. Oda geldi zevkle yıktı. Nasıl gülüyor ama. İkinciye de dizdim ve yine gülerek yıktı. Oh hazır dizen var tabi. Derken aklıma geldi de "Hadi şimdi de sen diz." Dedim. Bana "Ama ben dizemem ki, ben yapamıyorum." Dedi. (istese öyle bir yapar ki). Tekrar zorla dizdim bende. Yine yıktı o. Sonra nasıl oldu anlamadım, Birden kendimi farklı bir oyunda buldum. Ben kollarımı kanat yapıp sözde uçuyorum, oda Keloğlan'daki korkuluk oluyor. Beni yakalıyor. Öldürüyor falan. Bir o öldü, bir ben Öldüm, Bir ölüp bir dirildikten sonra bir ara sakinleşti. Biraz savaştan uzak kalalım diye "Hadi bebekçilik oynayalım, sen bebek ol." Dedim. Kabul etti. Aldım kucağıma oyunda uyutuyorum. 1-2 dakika sonra yatırdım yatağa. Ama durur mu kurtlu yerinde? Yeniden kötü adamlar geldi. Bebeği öldürdüler falan. Döndük yine başa. Anlamadığım bebeyle ne dertleri var anlamadım.  Sonrasında da kâh asker olduk savaştık, kâh o köpek oldu kötüleri kovaladı. Bende bir ara oturdum, oradan direktif veriyorum ama yutmadı tabi. “Kalk ama, ayağa kalkmadan oyun olmaz ki.” Dedi. Mecburen yine kalktım.  Derken yengem çağırdı "Hadi gidiyoruz." Diye ama halamda kalacağım diye tutturdu.  Annemde "Kalsın o zaman, biz akşama getiririz." Dedi.  Bir ara zor bela yemek yemek için oyunu bıraktık. Beyefendi o ana kadar izin vermemişti.  Ben yemek yiyince de yakalambaca başladık. Öldüm vallahi. Neyse oda bitti.

 1-2 saat sonra biz onu annesine bırakmaya gittik. Bu seferde onların evinde onların oyuncaklarıyla oyun oynamaya başladık. İzlediği bir videodaki anne, baba ve bebeği oynuyoruz.

 O baba oldu. bende anne. B ebek olarak ta  Bir tanede oyuncak bebek var. Sırf saçma sapan oyunlar oynamayalım, hapis, savaş, asker, ölüm kelimeleri kullanılmasın  diye her dakika bir atraksiyon peşindeyim. "Hadi şimdi bebeği de alıp gezmeye  gidin, bende yemek hazırlayayım." Dedim. Aldı bebeği 1-2 dakika dolaştı geldi. Neyse oyunda  yemek yedik.  “Şimdi pazara gidip bebeğe oyuncak alalım” Dedim. Gidip 10-15 oyuncağı minnacık Pazar arabasına tıktık. Hatta birini ben taşımak zorunda kaldım. Sözde eve geldik.  Neyse hadi dedim sen oyuncakları diz, bende bebeği uyutayım. 1-2 oyuncağı koydu, sıkıldı. Bana "Bebeği bana ver, sen oyuncakları diz." Dedi. Tamam dedim. Sözde bebeği sallıyordu. Daha 1 dakika bile olmadan bebek öldü.  Anladım ki birinin canı gitmeden oynanan oyun oyun değil. Nasıl oldu anlamadım, bebek dirildi birden. Tabi bütün bu olayların arasında benim ara ara gelen oyunu bırakma tekliflerimde itinayla geri çevriliyor. Ne yapayım, mecbur devam ediyorum bende.  Şimdi şuraya kadar oyunu hep ben yönetiyor muşum gibi geliyor olabilir fakat öyle değil. İkide bir onu demeyeceksin bunu diyeceksin baskısı yiyiyorum. Her seferinde de oyunu bir şekilde normal bir olay çevresinde sürdürmeye çalışıyorum. Bir süre sonra iyice kontrol benden  gitti.  Sonra bayağı olaylar oldu ama sonunda hatırladığım gariban yavrucak hapse düşmüştü. Allah kurtarsın. Bebenin annesi olarak bende hapse gidecektim ama oyun orada bir şekilde bitti. Yemin ederim bu olayları sıraya koyup anlatana kadar canım çıktı.

Ama olsun, her ne kadar saçma sapan diyaloglarımız, oyunlarımız olsa da o dünyalar tatlısı bir çocuk.