herkes bir değilmiş

hani klasikleşmiş bir laf vardır, "onlar ünlü, senin yorumlarını bile okumazlar." diye. bazıları öyle olsa da bu genellemenin dışında kalanlarda var. bende onlarla yaklaşık 1 hafta önce tanıştım. bir akşam hiç aldırış etmeden bir ünlüye "beğeni verir misiniz?" yazdım. ben ihtimal vermiyordum. aradan yarım saat geçti geçmedi, telefonumu alıp bir bakayım dedim, gerçektende yorumumu dikkate alıp beğenmiş. o an nasıl sevindim ve şaşırdım anlatamam. işte benim maceram böyle başladı. bu böyle yaklaşık 1 haftadır devam ediyor. 9-10 ünlü gerçekten beni dikkate alıp fotoğraflarımı beğendiler. bunların yanı sıra defalarca yazdığım halde beğenmeyenlerde var. işte bazıları da bu genellemeden nasibini fena almış. ben her beğenide ayrı ayrı sevindim. engelli olduğumu belirtmem onlar için bir şey değiştirdi mi bilemem ama her birinde ben daha da mutlu oldum. buradan yola çıkarak diyorum ki herkes bir değilmiş. Bazen hiç ummadığın anda, hiç ummadığın şeyler olabilir.

kar tatili

Konsepte uygun olsun diye bu yazıyı kar tatili haberinin ardından yazıyorum. eskiden annemlerin yaşadığı yerde evlerin boyunca kar olurmuş. Onlar yinede okula giderlermiş. Böyle tatil mevzuları da pek yokmuş. Şimdilerde hele büyük şehirlerde kar yere düşmeden tatil ediyorlar. Bizim şehir o kadarda olmasa da fena değil. Bugün Okulun 1. döneminin son haftası olduğundan ve kar olmasına karşı vali tatil etmediği için okula gitmedim. Bir etkende ikizimin hasta olmasıydı tabi. Gerçi gitmemeye karar verene kadar neler çektim bir bilseniz. Arkadaşlarımın birine sorarım gideceğim der, diğerine sorarım gitmeyeceğim der. En son bir öğretmende gerek yok deyince evde kaldım. Akşam üstü tatili öğrendiğimde ilk düşündüğüm kar bitiyor, biz tatil yapıyoruz olmuştu. Ama buzlanma sebebiymiş asıl neden. İleriki günlerde gitmeyeceğime karşın o tatil yazısını ilk okuduğumda nedense çok heyecanlandım. Hemen etraftakilere söyledim. Bugün bunu anladım; bu iş okula gidip gitmemek değil de o yazıyı okuyunca oluşan psikolojiye bağlı